kishte ruajtur në kujtesë edhe shumë tragjedi tjera të kohës që e kishin ndjekur këtë popull edhe para se të lindte Zenua. Ritmi i jetës së Zenos nuk ndryshoi pas kësaj. Vazhdoi të rrotullohej rrota e kohës, e dirigjuar nga njerëzit e kohës, që shkel në të njejtat linja të binarëve të hekurudhës mbi kurrizin e Zenos edhe pas shumë vitesh martese, dhe t´i rrënojë edhe atë pak kënaqsi që i kishte mbetur. - Të kërkojnë -Zeno… - Fshihu se erdhën!… Janë kapelezinjtë e uniformuar… - Largoju fatit tënd -Zeno!- Shko dhe lëre më një tjetër vend… - Ka ardhur një letër nga organet e punëve të brendshme: të thërrasin në të ashtuquajturën ”bisedë informative”… Sot erdhi edhe një letër tjetër… Të kërkojnë përsëri… - Nesër duhet të paraqitesh patjetër, se po nuk shkove… …- Kur do të marrë fund zanafillja e kësaj torture psiqike?! - Më thuaj të paktën dy fjalë moj Rinë, jo për të më gjetur shteg për të dalur nga ky mur i betonit, por vetëm sa për të vrarë këtë natë të pafund që më mban me shpresë për ta pritur daljen e diellit nga mali me sy të çelur. Rina nuk fliste, ashtu si nuk flet toka e djegur. Ajo mundohej të qetësonte Zenon pa folur fare,duke i ledhatuar flokët me duartë e saja të buta. Me heshtjen e saj ajo merrte me vete gjysmën e të keqit që e mundonte të dashurin. Zenon e mbante gjallë shpresa, e mbante familja, e mbanin shokët që e deshin dhe e rrespektonin, e mbante toka… por e ndiqte koha e mallkuar, si një fantazmë. Ai ishte i vendosur dhe nuk lëkundej aq lehtë, aq më pak kur kishtedhe përkrahjen e shokëve dhe miqve. Jo! Nuk lihet vendlindja aq lehtë, i thoshte Zenua shokut të tij më të afërt dhe më të dashur që kishte. Këtu kemi lindur dhe jemi rritur e këtu duhet të vdesim. Ku t´ia mbajmë gjetkë? Nuk besoj se mund ta gjejmë sofrën e shtruar në një vend të huaj, në një vend të panjohur, pa e ditur gjuhën dhe zakonin e tyre.Do ta kemi të vështirë… Pastaj ku ta lëmë bukurinë e këtij vendi që edhe dallëndyshet dhe lejlekët nuk e braktisin dot përgjithmonë? Ku zëvendësohet ky liqen, që na ka ngrohur zemrat, me një tjetër më të ftohtë? Këto male të larta që na kanë dhënë frymëzim në jetë dhe që kanë qënë mbështetje për kurrizin tonë nuk zëvendësohen me të tjerë.As këto lule që mbajnë erë, nuk zëvendësohen me të tjera pa aromë. Thonë se: ”Kurbeti është më i rëndë se guri”, more Malo, por që ja kurbetqarët kthehen përsëri në vendlindje, dhe atë të paktën nga dy-tri herë në vit, në mos më shumë, sidomos ata që nuk e kanë familjen me veti. Ka edhe disa që as që mendojnë të kthehen në atdhe, veprën e të cilëve nuk e mban as gjarpëri në bisht! Kësaj i thonë të lësh vendlindjen për gjithmonë dhe kjo është dyfish më e rëndë se kurbeti. Por, megjithatë, nuk duhet vënë fajin të gjithve. Shumica nuk e dëshiron një gjë të tillë pa patur ndonjë arsye të vërtetë. - Mos thuaj ashtu, more Zeno, e ndërpreu për një çast shoku i tij Malua, sa për t´ia larguar ato mëdyshje që e kishin kapluar përbrenda dhe dukej sikur po e grinin si krimbi drurin. Vendet janë të bukura ku do që të shkosh në botë dhe secili ka veçoritë e tij karakteristike. Vendet Skandinave, për shëmbull, janë të ftohta dhe me dimër të gjatë, por edhe ato kanë atë bukurinë e veçantë dimërore, kurse ato afrikane janë shumë të nxehta e megjithatë njerëzit ndihen të kënaqur. Kështu thonë, të paktën. Por t´i lëmë këto dhe të futemi në temë. Unë mendoj se ne u morëm vesh për një çështje dhe se erdhëm në një përfundim. Apo jo Zeno? - Edhe në shkofshim diku në shtetet e Europës,e kam fjalën për në perëndim, apo qoftë edhe më larg, nuk do të qëndrojmë më shumë se pesë vjetëatje dhe se do të kthehemi patjetër në vendëlindjen tonë të dashur. Le të shpresojmë se deri atëherë erërat demokratike, ashtu siç po dëgjohet matanë mureve,

hade memorerat många andra tragedier från tiden som hade följt detta folk redan tidigare att Zenua föds. Tempoet i Zenos liv förändrades inte efter det. Fortsatte att snurra på tidens hjul, styrd av tidens folk som trampade samma linjer med järnvägsspår på Zenos ås även efter många års äktenskap och förstöra även det lilla nöje han hade kvar. - Att fråga -Zeno ... - Dölj att de kom! ... De är de hatade männen i uniform ... - Gå bort från ditt öde -Zeno! - Gå och lämna en annan plats ... - Ett brev har kommit från organen för inrikes frågor: att kalla in den så kallade "konversationen" informativ "... Idag kom ännu ett brev ... Sök igen ... - Du måste dyka upp imorgon, för du gick inte ... ... - När kommer början av denna psykiska tortyr att sluta?!- Berätta åtminstone två ord min Young, inte för att hitta en väg ut ur den här betongväggen, men precis tillräckligt för att döda den oändliga natten som gör att jag förhoppningsvis väntar på att solen ska stiga upp från berget med öppna ögon. Rina talade inte, precis som den brända jorden inte talar. Hon försökte lugna Zeno utan att prata alls strök håret med sina mjuka händer. Med sin tystnad tog hon med sig hälften av det onda som e plågad pojkvän. Zenon hölls vid liv av hopp, hölls av familj, hölls av vänner som älskade och respekterade honom, och höll jorden ... men följdes av den förbannade tiden, som ett spöke. Han var beslutsam och vacklade inte så mycket lätt, mycket mindre när du fick stöd från vänner och bekanta. Inte! Hemlandet lämnas inte så lätt, berättade Zenua för sin närmaste och käraste vän. Här är vi född och uppvuxna och här måste vi dö. Var ska du ha det någon annanstans?Jag tror inte att jag kan att hitta bordsdekningen i ett främmande land, på en okänd plats, utan att känna till språk och sed Vi kommer att ha svårt ... Var ska man då lämna skönheten i denna plats som till och med sväljer och storkar kan inte överge det för alltid? Var är den här sjön, som har värmt våra hjärtan, ersatt med en nästa kallare? Dessa höga berg som har gett oss inspiration i livet och som har varit stöd för ryggen ersätts inte av andra. Varken dessa doftande blommor, nej ersatt med andra utan doft. De säger: "Krökningen är tyngre än stenen", sa Malo, men skurkarna återvänder till födelseplats, och det minst två eller tre gånger om året, om inte mer, särskilt de som inte gör det familjen i sig. Det finns några som inte ens tänker återvända till sitt hemland, vars arbete de inte behåller inte ens en orm i svansen!Detta kallas att lämna hemlandet för alltid och detta är dubbelt så svårt se kurbeti. Men ändå bör man inte skylla på alla. De flesta vill inte ha något sådant utan hade någon verklig anledning. - Säg inte det, mer Zeno, avbröt ett ögonblick sin vän Malua, för att bli av med dem förbryllad över att de grep honom inuti och det verkade som om de slipade virket som en mask. Platserna är vackra vart du än går i världen och alla har sina egna karakteristiska egenskaper. länder Skandinaver är till exempel kalla och med långa vintrar, men de har också den skönheten i särskilt vinter, medan de afrikanska är mycket heta och ändå känner människor sig nöjda. Så de säger åtminstone. Men låt oss lämna dessa och fortsätta med ämnet. Jag tror att vi kom överens om en fråga och det vi kom fram till en slutsats. Apo jo Zeno?- Även om vi åker någonstans i europeiska länder menar jag västerut eller ännu längre, vi stannar inte mer än fem år och vi kommer definitivt tillbaka till vårt hemland pojkvän. Låt oss hoppas att de demokratiska vindarna fram till dess hörs bortom murarna,