”Jo! Nuk pajtohem me këtë”, tha më tutje komshiu i më të vjetrit me një vendosmëri dhe vazhdoi: ”Shkrimtarët duhet të vazhdojnë të shkruajnë si gjithnjë (e kam fjalën për shkrimtarët Shqiptarë), bile nganjëherë edhe pa u paguar për mundin e tyre dhe më tepër të shkruajnë për qejf të tyre dhe në të shumtën le ta bëjnë atë sa për të thyer monotoninë e kohës së humbur, siç i thonë fjalës:”Kot rri, kot puno”. ”Ia qëllove tamam o Rremo, edhe shkrimtarët janë vullnetarë si ne”, tha një burrë jo shumë i gjatë që e mbante lopatën si një instrument muzikor dhe që vinte nga lagja e poshtme. Guri kishte vendosur të mos lëvizte nga vendi. Dhe ishte i gatshëm të luftonte kundër tyre me të gjithë qëndrueshmërinë e tij të palëkundur për ta mbrojtur ujin e nëntokës që ”ndoshta” ndodhej përfundi tija dhe, njëherit, për të mbrojtur ligjin e pashkruar të natyrës ”për mosndryshimin e strukturës së tokës”.Guri nuk luftohej dot, as edhe me djersën më të madhe të korrikut. Ai kërkonte jorganin e përhershëm, që ishte dheu i bardhë, e pastaj, përmbi të, edhe dheu e kuq. Dhe si konpenzim të rrënjëve të dushkut të vjetër që iu morën, guri, kërkonte të merrte me vete armët e punës së ”të tetëve” e ti dënonte ato me burgim të përjetshëm, duke i mbuluar në gropën e hapur për lëndimet që i kishin shkaktuar. Thonë se ëndërrat nga gjumi i mëngjesit nuk mbahen mend, sidomos kur kanë të bëjnë me të vërtetën e hidhur ! ” Sa do rrosh, do dëgjosh”, thotë proverbi popullor. E ku mund ta dish me siguri se në ç´kohë e ke parë ëndërrën ?!.

"Nej! Jag håller inte med detta ", sa vidare den äldre grannen med beslutsamhet och fortsatte: "Författare bör fortsätta skriva som alltid (jag menar albanska författare), ibland även utan att få betalt för sitt hårda arbete och snarare skriva för sitt eget nöje och i Låt dem som mest göra det för att bryta förlorad tids monotoni, som de säger till ordet: kot puno ”. "Du sköt det rätt, Rremo, författarna är volontärer som vi," sa en kort man. håller spaden som ett musikinstrument och kommer från de nedre kvartalen. Stenen hade beslutat att inte flytta från platsen.Och han var redo att slåss mot dem med det all hans orubbliga motståndskraft för att skydda grundvattnet som "troligen" var dess slut och samtidigt skydda naturens oskrivna lag ”för att inte förändras jordens struktur. ”Stenen kunde inte bekämpas, inte ens med den största svetten i juli. Han krävde den permanenta täcken, som var vit jord, och sedan, över den, till och med röd jord. Och hur kompensation för de gamla ekrötterna som tagits från honom, stenen, försökte ta med sig vapnen från arbetet med de "åtta" och dömde dem till livstids fängelse och täckte dem i den öppna gropen för de skador de hade orsakat. De säger att drömmar från morgonsömnen inte kommer ihåg, speciellt när de relaterar till det den bittra sanningen! "Så länge du lever kommer du att lyssna", säger det populära ordspråket. Och var kan du veta säkert när du har det se drömmen?!.